Op de koffie bij meneer Vavier en Shama
01/09/2022
Als hij na zijn herseninfarct weer naar huis mag, krijgt meneer Vavier voor het eerst in 84 jaar hulp in de huishouding. ‘Maar ik zou haar nu al niet meer kunnen missen’, geeft hij Shama van Axxicom Thuishulp een welgemeend compliment. Elke woensdagmorgen komt ze twee uurtjes langs. ‘Ik heb echt een band met meneer. Maar eigenlijk wel met al m’n klanten.’
Het is donderdag, Shama-dag. ‘Ik kijk er altijd naar uit dat ze komt’, zegt meneer Vavier, een krasse tachtiger. Voor zijn leeftijd is meneer nog aardig fit, concludeert Shama. Maar de rasechte Vlaardinger heeft er wel een langdurig revalidatieproces op zitten. ‘Met praten ben ik al heel erg vooruitgegaan. Dat liet in het begin nog wel te wensen over. En ik práát graag, ha ha! Maar m’n fijne motoriek heb ik nog niet terug. Een brief schrijven kan ik niet. Vrijdag komt er een ergotherapeut.’
Goed een half jaar kennen de twee elkaar. Het voelt alsof het vele jaren is. ‘Maar meneer was toch echt een van m’n eerste klanten toen ik in november bij Axxicom Thuishulp begon. Ik heb jaren geleden in een verpleeghuis in Maassluis gewerkt. Maar dit is persoonlijker. Ouderen zijn toch een kwetsbare doelgroep. Ik vind het fijn werk, ik ben zelf ook wel een kletser. En meneer is heel open, ik ben ook heel open.’
Meneer Vavier: ‘Shama is geweldig. We drinken altijd graag een koppie thee samen. Ik heb gisteren speciaal voor haar die kaakjes met chocola erop gehaald die ze zo lekker vindt.’
Ontspannen manier
Haar schema vermeldt de noodzakelijke taken: badkamer, wc, bed verschonen, stofzuigen en dweilen. ‘En strijken als meneer iets te strijken heeft. Ik doe het altijd op een ontspannen manier. Geef klanten nooit het idee dat ze zelf helemaal niets kunnen.’
De groenstrook bijhouden
Dat hoeft ook niet bij meneer, op 23 juni 85 jaar geworden. ‘Ik mag nog graag boodschappen in de buurt doen met de rollator. Koken doe ik zelf. En ik werk graag in de tuin. Ik houd de groenstrook van de gemeente aan de voorkant bij en ik heb zelf ook een tuin. Maar dat is wat moeilijker geworden. Ik kan nog niet goed met mijn hoofd voorover staan.’
Elf jaar is hij nu alleen. Dochter en kleindochter komen regelmatig op bezoek. Of meneer geen zin had om dichter bij haar te gaan wonen, in Spijkenisse, vroeg zijn dochter. ‘Ik woon nog steeds in het hetzelfde huis waar we in december 1960 zijn gaan wonen. Ik heb tegen m’n dochter gezegd: heb jij weleens gehoord dat je een oude boom niet moet gaan verplanten?’ Hij lacht.
Achter de computer
Voor verveling is geen plaats in huis. Shama: ‘Toen ik net binnenstapte zat meneer nog achter de computer. Ik weet dat hij dat heel graag doet. Hij laat ook weleens wat op de computer zien. Ik vind dat hij er heel handig in is.’ ‘En ik heb elke dag nog m’n krantje, het AD’, zegt meneer. ‘Die pluis ik helemaal uit. Mijn dochter zegt weleens: als ik de krant van u krijg staat er geen letter meer in!’