Het verhaal van Nadja

 

Ik wist dat zijn kat alles was voor meneer. Het draaide in zijn flat om Mickey, een kat op leeftijd inmiddels. Totdat Mickey een keer zoek was, tijdens een van mijn wekelijkse bezoeken. We gaan zoeken en nog eens zoeken. In anderhalf uur tijd halen we de hele flat overhoop. Zelfs in de kasten kijken we, of Mickey daar soms in verstopt ligt. Ook op het roepen van z’n naam komt geen enkele reactie. Meneer was onderhand ten einde raad: wat moet ik zonder m’n kat? Maar Mickey was en bleef zoek.

 

Terwijl we allebei ontredderd aan tafel zitten, kijken we naar buiten. En wie ligt daar in het zonnetje op het balkon, vrolijk naar ons te kijken? Mickey, met een blik van ‘wat moeten jullie nou’? En dan ontdekken we pas dat we overal hebben gekeken, maar niet op het balkon. Via het balkon van meneer kon Mickey eenvoudig oversteken naar de buurvrouw. Toen hij het daar weer gezien had, moet hij rustig zijn eigen vertrouwde balkon weer hebben opgezocht. In heb meneer in al die jaren niet zo gelukkig gezien. Ik was dankbaar dat ik mee heb geholpen met zoeken. Mijn werktijd zat er natuurlijk al lang op, maar ik ben gebleven om het af te maken. Het is alweer bijna tien jaar geleden. Maar het is me altijd bijgebleven. En we hebben het er nog vaak over gehad!